Finansowanie edukacji członków zarządu a podatek PIT – konsekwencje przełomowego wyroku NSA

Od kilku lat obserwuje się wzmożone zainteresowanie ze strony organów podatkowych świadczeniami otrzymywanymi przez osoby zarządzające spółkami. Chociaż w praktyce trudno o zupełnie jednolite stanowisko, ostatni wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 stycznia 2025 r. (sygn. akt II FSK 510/22) rzuca nowe światło na opodatkowanie finansowania kształcenia członków zarządu. W tym artykule chciałabym przybliżyć najważniejsze wnioski wynikające z tego orzeczenia.

NOWE STANOWISKO SĄDU

Pierwszym istotnym aspektem jest sam charakter wyroku. Mimo że orzeczenie dotyczyło konkretnego stanu faktycznego – osób zatrudnionych na podstawie kontraktów menadżerskich – jego znaczenie wykracza poza tę grupę.

Zgodnie z treścią wyroku: „kwota finansowania kształcenia członków zarządu przez zatrudniającą ich spółkę jest nieodpłatnym świadczeniem, stanowiącym przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT” (Naczelny Sąd Administracyjny z 16 stycznia 2025 r., sygn. akt II FSK 510/22). Przy czym należy zauważyć, że kluczowe okazało się uznanie, iż spółka uzyskuje konkretną korzyść majątkową od menedżera, skoro inwestuje w jego rozwój zawodowy, a tym samym wzbogaca go o świadczenie edukacyjne.

Dla wielu obserwatorów ta konkluzja może wydawać się surowa, zwłaszcza w kontekście dotychczasowych interpretacji sprzyjających rozwojowi kompetencji kluczowej kadry kierowniczej. Niemniej to rozstrzygnięcie nakazuje wziąć pod uwagę nowe ryzyka podatkowe.

KONSEKWENCJE PODATKOWE

Przyjęcie, że finansowanie kształcenia to nieodpłatne świadczenie, oznacza, iż wartość tej usługi powinna zostać doliczona do przychodu członka zarządu.

Z perspektywy menedżera przekłada się to na:

Konieczność wykazania przychodu w rozliczeniach PIT.
Zwiększone obciążenia podatkowe, które mogą istotnie wpłynąć na rozliczenia roczne.

Z kolei dla spółki może to oznaczać konieczność:

Dokonywania dokładnych kalkulacji wartości świadczeń edukacyjnych.
Uwzględnienia w systemach kadrowo-płacowych nowego źródła przychodu dla członków zarządu.

Z tego względu kluczowa staje się analiza, czy poniesione koszty kształcenia były rzeczywiście związane z interesem spółki (np. wymagane przez specyfikę projektu). Jednak wyrok NSA pokazuje, że nawet ściśle branżowe szkolenia mogą być uznane za korzyść osobistą zarządzającego.

ANALIZA WPŁYWU NA BRANŻĘ TECHNOLOGICZNĄ

Wielu moich klientów działa w branży internetowej i informatycznej, gdzie rozwój kompetencji – zwłaszcza liderów technologicznych – jest nieodzowny. Nowe technologie zmieniają się błyskawicznie, co z kolei wiąże się z potrzebą częstych szkoleń i certyfikacji.

W świetle najnowszego orzecznictwa należy wziąć pod uwagę, że nawet szkolenia ściśle związane z rozwojem produktu mogą być uznane za źródło dodatkowego przychodu menedżera. Z tego względu opracowanie przejrzystego regulaminu finansowania kształcenia jest ważniejsze niż kiedykolwiek.

Warto również zastanowić się nad alternatywnymi rozwiązaniami, takimi jak dofinansowywanie kursów w ramach pakietu socjalnego dla wszystkich pracowników, co – w pewnym zakresie – może ograniczać ryzyka podatkowe.

W przypadku pytań lub chęci skonsultowania Państwa sytuacji zachęcam do kontaktu. Dzięki temu możliwe będzie wypracowanie optymalnego modelu finansowania kształcenia, który uwzględni zarówno potrzeby biznesowe, jak i potencjalne konsekwencje podatkowe.